Voor elke patiënt wordt een specifiek behandelplan gemaakt. In dit plan worden medicatie, dosering en behandelduur vastgesteld. Welke medicatie voor de beste behandeling zorgt is per patiënt verschillend. Fitte patiënten kunnen tamelijke zware kuren beter aan, waardoor bepaalde behandelingen meer geschikt zijn voor fitte patiënten dan voor niet-fitte patiënten. De arts beoordeelt op basis van de volgende kenmerken of een patiënt fit genoeg is voor de behandeling; 1. aanwezigheid van één of meer aandoeningen naast CLL (ook wel comorbiditeiten), 2. fitheid van de patiënt op basis van “WHO-performance status”. Een patiënt zonder co-morbiditeit en rang 0 op WHO performance status wordt als fit beschouwd.

Minder fitte patiënten krijgen een ander behandelplan dan fitte CLL-patiënten. Fitte patiënten kunnen lichamelijke zware kuren beter aan dan minder fitte patiënten. De arts beoordeelt de fitheid van de patiënt op basis van de volgende kenmerken; 1. aanwezigheid van één of meer aandoeningen naast CLL (ook wel comorbiditeiten), 2. fitheid van de patiënt op basis van “WHO-performance status”. Een patiënt met (enige) comorbiditeiten en rang 1-4 op WHO performance status wordt als minder fit beschouwd.

Bij patiënten kunnen bepaalde afwijkingen in het erfelijk materiaal (chromosomen) ontstaan, waardoor de lymfocyten instabieler worden en zich agressiever kunnen gedragen. Door deze veranderingen in het erfelijk materiaal van de CLL-cel zijn sommige behandelingen tegen CLL minder effectief. Dit is het geval bij de afwijkingen; 1. 17p-deletie, een missend stukje (deletie) van chromosoom nummer 17 en 2. TP53-mutatie, een verandering in het gen (stukje DNA) met de naam TP53. 3. Deze specifieke afwijkingen zorgen ervoor dat chemo-immunotherapie geen geschikte behandeling is. Patiënten met deze afwijkingen in de CLL-cellen worden behandeld met doelgerichte therapie.

Er is een mogelijkheid om een behandeling voor CLL te krijgen die anders is dan de reguliere behandeling. Het kan hierbij gaan om een kleine aanpassing, zoals het toevoegen van een bestaand geneesmiddel. Het kan ook gaan om het uittesten van een nieuw geneesmiddel of een andere behandelmethode. Bij een behandeling in studieverband wordt een andere dan de normaal gegeven behandeling gegeven. Het kan hierbij gaan om een kleine aanpassing, zoals het toevoegen van een bestaand geneesmiddel. Het kan ook gaan om het uittesten van een nieuw geneesmiddel of een andere behandelmethode.