Ongeveer de helft van de patiënten met CLL heeft geen (ernstige) klachten. Deze patiënten hoeven niet direct behandeld te worden en kunnen afwachten. Dit wordt ook wel wait-and-see genoemd; waakzaam afwachten of er iets gebeurt en dan pas handelen. De wait-and-see fase komt niet alleen voor als je nog nooit bent behandeld voor CLL. De periode tussen twee behandeltrajecten wordt ook als wait-and-see fase beschouwd. Bij sommige patiënten zorgt een behandeling ervoor dat de ziekte korte of langere tijd wordt onderdrukt. Toch kan de kanker op een gegeven moment weer klachten geven en is behandeling opnieuw wenselijk.

Als er gekozen wordt om te gaan behandelen, dan wordt er begonnen met de eerstelijnsbehandeling. Wanneer de eerstelijnsbehandeling een goede en langdurige respons/reactie geeft bij de patiënt, kan deze behandeling in principe herhaald worden. Bij CLL zijn meerdere behandelopties. Als er besloten wordt om te starten met een behandeling wordt er voor elke patiënt een specifiek behandelplan gemaakt. In dit plan worden medicatie, dosering en behandelduur vastgesteld. Voor welke behandeling er wordt gekozen is vooral afhankelijk van de volgende zaken; 1. de conditie van de patiënt, 2. de leeftijd van de patiënt, 3. de karakteristieken van de ziekte. Niet elk medicijn is geschikt voor elke patiënt. Sommige patiënten kunnen de zwaarte van de behandeling niet aan, terwijl andere patiënten geen effect ervaren, doordat de ziekte niet gevoelig is voor een bepaald medicijn. Daarom wordt in de richtlijn onderscheid gemaakt tussen drie verschillende groepen patiënten; 1. fitte patiënten, 2. niet-fitte patiënten, 3. patiënten met 17p-deletie of TP53-mutatie.

Er is sprake van een recidief indien de ziekte na de eerstelijnsbehandeling terugkomt. De eerstelijnsbehandeling heeft de ziekte dan niet genoeg onder controle kunnen houden en hierdoor komen de symptomen van CLL terug. In het geval van een recidief kan de eerstelijnsbehandeling herhaald worden, maar kunnen ook nieuwe lijnen van behandeling worden toegepast. De keuze wordt gemaakt op basis van verschillende zaken, namelijk; 1. De eerstelijnsbehandeling, 2. De reactie op de eerstelijnsbehandeling (oftewel respons), 3. De duur van de reactie op de eerstelijnsbehandeling (oftewel responsduur), 4. De algemene conditie van de patiënt. Hier valt onder: leeftijd, andere aanwezige ziekte(s), de algemene toestand van de patiënt, en de verwachtingen van de patiënt.